دکتر رضا مقدسی
مقدمه
به نظر می‌رسد انجام هر گونه فعالیتی توسط افراد به نوع نگرش آنها به زندگی، انسان و جهان بر می‌گردد. مثلا اینکه معلم خوبی باشیم یا نه و یا اینکه فردی خیرخواه باشیم یا فرصت طلب و درستکار باشیم یا خیر، بسته به
آموزش و نوع نگرش ما به زندگی و انساندارد.
امروزه آموزش دغدغه اصلی انسان‌های فرهیخته است. از طرف دیگر آموزش علوم تجربی جزو لاینفک آموزش کودکان در سرتاسر جهان است. وقتی از آموزش صحبت می‌شود، نمی‌توان بدون توجه به انسان، ویژگی‌ها، نیازها و آینده او به این امر همت گماشت. چرا که انسان موجودی چند بعدی با آرزوها و نیازهای بسیار متنوع و متفاوت است. پیش تر که جوامع سنتی بودند، نیاز به آموزش چندان جدی نبود و یادگیری‌ها عمدتا از طریق تجربه انجام می‌گرفت. ولی در جوامع انسانی کنونی، با سرعت بالای علم و فن آوری، نیاز به آموزش هدف مند و کارآمدامری اجتناب ناپذیر و از مظاهر مهم توسعه یافتگی است.
آموزش به عنوان فعالیت محوری توسعه یافتگی جوامع می‌باشد و آموزش و پرورش وظیفه اصلی آموزش را در جامعه به دوش می‌کشد. بنابراین پیمودن مسیر سخت رسیدن به توسعه بدون آموزش و پرورش کارآمد نشدنی است.
معلمان مجریان برنامه‌های آموزشی هستند. بنابراین معلمان متخصص و متعهد می‌توانند تسهیل گر توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در جامعه باشند. معلمانی که آموزش‌های تخصصی و حرفه‌‌‌ای به خوبی فراگرفته باشند و تعهد دینی و اخلاقی به آموزش و پرورش در ایران داشته باشند.
در این نوشتار ضمن تاکید بر تعاریف مختلف از انسان به تبیین اهمیت آموزش در رشد فردی و اجتماعی انسان پرداخته می‌شود. سپس ضمن ارائه تعاریف مختلف از توسعه و توسعه یافتگی و معرفی شاخص‌های آن، نقش معلمان را در فرایند توسعه و آموزش علوم تجربی در آینده بشر بررسی می‌شود.